Kısa bir süre kaldığımız Çin Zhanjiang Limanı’ndan ayrılıyoruz. Dün dışarıya çıktık. Tahmin ettiğimden daha farklı bir Çin’le karşılaştım. Türkiye’ye çok benziyor fakat daha gelişmiş bir ülke.
İnsanların çoğu Japonya’daki gibi bisiklete biniyor artı elektrikli motosikletler var. Japonya kadar nizamlı, temiz, insanların davranışlarına bile yansımış saygı hakim değil.
Mağazalar, trafiğin akışı insanların bakışları Türkiye’deki gibi. Yaya geçitleri, trafik ışıkları tam olarak işlevsel değil . Yine de çok gelişmiş, fiyatlar; marka ürünlerde değişmezken diğer ürünlerde çok uygun. Akşamları sokakta kurulan Ramazan Sultanahmet’i usulü tezgahlar, caddede şarkı söyleyen engelli insanlar ve Türkiye’den çok daha yoğun bir dilenci topluluğu mevcut. Genelde çoğu şey 28 Yen ama yanınızda benimki gibi bir pazarlıkçınız varsa fiyat 5 saniye içinde 10 Yen’e inebiliyor. Diyorum ya Türkiye’ye gerçekten benziyor.
Her zamanki gibi Mc Donald’s yemeğimizi yedikten sonra tüm günümüzü dolaşarak geçirdik. Bir süre internet kafede mailerimize bakma fırsatımız oldu. Gittiğimiz yer, bilgisayarlarında kamera olmasa da, 22 inc plazma ekranları, çok rahat büyük koltukları, önceden alınıp şifreyle nete bağlanılan kartlı sistemiyle büyük bir mekandı. Daha doğrusu, eczane bile market formatında büyük, çoklu kullanıma yönelik. Sonradan keşfettiğimiz bir pasajda ucuz pek çok tezgah vardı. Çin mallarının tam olması gerektiği gibi bol ve ucuz sunulmuş haliydi ama daha tam olarak dolaşmadan erken saatte bir anda kapanıverdi. Yine de işimize yaradı.
Burada limana yanaşmadan önce 30 saat kadar uzun bir kanal seyrimiz oldu. Kıyı boyunca kara trafiğine yakın deniz aracı bolluğu mevcut. Bu yüzden hızlı gidilemiyor ve olduğundan daha uzun sürüyor. Şimdi de böyle bir yol kat ettikten sonra kanaldan çıkacağız. Bir hafta süren bir seyir sonucunda Endonezya’ya varacağız. Orada 10 gün kaldıktan sonra 10 gün yol gidip Hindistan’a varacak, orada da yaklaşık 10 gün kalacağız. Yükleme ve boşaltma işi (kömür yüklemesi yapacağız) geminin vinçleriyle (kreyn) olacak. Bu da gemi personeli için çok yoğun bir liman olacağı anlamına geliyor. Bütün bu bilgiler limandan ayrılana kadar belli değildi. Bu da işin cilvelerinden biri ve aslında hoş da bir cilve, son ana kadar nereye gidilip neler yapabileceğimizin hayalini bile kurmak mümkün olmuyor. Bu yüzden karadakinden çok daha esnek ve hareketli bir hayat; fiziksel değilse de düşünce ve akış bakımından.
16.12.2008 Pazartesi
İnsanların çoğu Japonya’daki gibi bisiklete biniyor artı elektrikli motosikletler var. Japonya kadar nizamlı, temiz, insanların davranışlarına bile yansımış saygı hakim değil.
Mağazalar, trafiğin akışı insanların bakışları Türkiye’deki gibi. Yaya geçitleri, trafik ışıkları tam olarak işlevsel değil . Yine de çok gelişmiş, fiyatlar; marka ürünlerde değişmezken diğer ürünlerde çok uygun. Akşamları sokakta kurulan Ramazan Sultanahmet’i usulü tezgahlar, caddede şarkı söyleyen engelli insanlar ve Türkiye’den çok daha yoğun bir dilenci topluluğu mevcut. Genelde çoğu şey 28 Yen ama yanınızda benimki gibi bir pazarlıkçınız varsa fiyat 5 saniye içinde 10 Yen’e inebiliyor. Diyorum ya Türkiye’ye gerçekten benziyor.
Her zamanki gibi Mc Donald’s yemeğimizi yedikten sonra tüm günümüzü dolaşarak geçirdik. Bir süre internet kafede mailerimize bakma fırsatımız oldu. Gittiğimiz yer, bilgisayarlarında kamera olmasa da, 22 inc plazma ekranları, çok rahat büyük koltukları, önceden alınıp şifreyle nete bağlanılan kartlı sistemiyle büyük bir mekandı. Daha doğrusu, eczane bile market formatında büyük, çoklu kullanıma yönelik. Sonradan keşfettiğimiz bir pasajda ucuz pek çok tezgah vardı. Çin mallarının tam olması gerektiği gibi bol ve ucuz sunulmuş haliydi ama daha tam olarak dolaşmadan erken saatte bir anda kapanıverdi. Yine de işimize yaradı.
Burada limana yanaşmadan önce 30 saat kadar uzun bir kanal seyrimiz oldu. Kıyı boyunca kara trafiğine yakın deniz aracı bolluğu mevcut. Bu yüzden hızlı gidilemiyor ve olduğundan daha uzun sürüyor. Şimdi de böyle bir yol kat ettikten sonra kanaldan çıkacağız. Bir hafta süren bir seyir sonucunda Endonezya’ya varacağız. Orada 10 gün kaldıktan sonra 10 gün yol gidip Hindistan’a varacak, orada da yaklaşık 10 gün kalacağız. Yükleme ve boşaltma işi (kömür yüklemesi yapacağız) geminin vinçleriyle (kreyn) olacak. Bu da gemi personeli için çok yoğun bir liman olacağı anlamına geliyor. Bütün bu bilgiler limandan ayrılana kadar belli değildi. Bu da işin cilvelerinden biri ve aslında hoş da bir cilve, son ana kadar nereye gidilip neler yapabileceğimizin hayalini bile kurmak mümkün olmuyor. Bu yüzden karadakinden çok daha esnek ve hareketli bir hayat; fiziksel değilse de düşünce ve akış bakımından.16.12.2008 Pazartesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder